Procestechnicus Eilanden Winning&Zuivering
Zo vader, zo zoon
Johan Metz was er veertig jaar lang Procestechnicus Eilanden, maar hij besloot vervroegd met pensioen te gaan. Zoon Luc werd zijn directe opvolger. ''Als klein jongetje ging ik al samen met mijn vader op pad, bijvoorbeeld voor putmetingen in de duinen. Misschien heeft dat toch invloed op me gehad. Toen ik zijn functie overnam, liep hij eerst nog een maand met me mee. Hij liet me alle bijzonderheden zien, maar vond ook dat ik zelf mijn weg moest vinden. Dankzij hem werk ik bij Vitens.''
''Op Ameland heb ik eigenlijk altijd het vakantiegevoel'', vertelt Luc. Hij is er geboren en getogen, maar zoals de meeste jongeren verliet hij het eiland om te gaan studeren. Luc kwam op het vasteland al vrij snel bij Vitens terecht. Hij groeide door van Monteur tot Procesoperator en draaide storingsdiensten. ''Ik heb nu veel profijt van die ervaring. Omdat ik op Ameland de enige Vitenser ben, werk ik namelijk voor alle afdelingen. Ik ben hier Procestechnicus en Procescontroller ineen. Die afwisseling vind ik perfect.''
Manusje van alles
Lekkages oplossen, huizen aansluiten, pompstations onderhouden: op Ameland is Luc eindverantwoordelijk voor de volledige watervoorziening. ''Elke maandag komt installateur Robert Mosterman me helpen. Samen pakken we de grote projecten op die ik niet alleen kan doen. Verder doe ik alles zelfstandig. Ik heb genoeg materiaal op voorraad om iedere leiding twee of drie keer te kunnen repareren. Is het op, dan moet ik een paar weken wachten of creatief zijn met andere maten. Ik moet dus ver vooruitkijken.''
Zomerse drukte
Ameland telt zo’n 3.500 bewoners, maar in de zomermaanden kan het aantal mensen op het eiland oplopen tot 30.000. ''Je functie als Procestechnicus gaat er dan ineens heel anders uitzien'', legt Luc uit. ''Dat verschil is hier extremer dan op het vasteland. In de winter ben ik vooral bezig met huisaansluitingen en onderhoud. ‘s Zomers richt ik me op het behoud van water en de waterdruk. Door toerisme is het verbruik op het eiland dan veel hoger. Dat kunnen we met onze eigen pompstations niet bijbenen. Gelukkig hebben we de wadleiding die water van onze productielocatie Noardburgum naar Ameland vervoert.''
Zelf ontdekken
En zien de Amelanders Luc nu als ‘de zoon van’? ''Ik word regelmatig aangesproken. De mensen vinden het erg leuk dat ik dit werk nu doe. Ik had verwacht dat mijn vader het na veertig jaar moeilijk los zou kunnen laten, maar dat valt reuze mee. Hij heeft me dit vak ook altijd zelf laten ontdekken. Toen hij besloot eerder met pensioen te gaan, keek ik er direct naar uit om zijn baan over te nemen. Ik heb hier alle vrijheid om mijn werk zelf in te plannen. Omdat Ameland mijn thuis is, voel ik me extra verantwoordelijk. Ik hoop dat het eiland in de toekomst volledig onafhankelijk kan worden en dat de wadleiding niet meer nodig is. Het lijkt me erg mooi om daaraan bij te dragen.''